Dżentelmen od zaraz
Robię remont. Tak, kiedyś trzeba się zabrać za odświeżanie wnętrza. Nowy kolor, nowe meble - wszystko za sprawą nowego lokatora w moim i tak małym pokoju.
Zaczynam studia, a w moich czterech ścianach będę mieszkać ja, moja młodsza siostra i najmłodszy brat. Ciekawie, nie?
Ale nie o tym dzisiaj, a o remoncie. Moje zdolności plastyczne ograniczają się do malowania owiec, i to takich bajkowych. I nagle rodzice wyskakują mi, że mam wszystko popakować w kartony, wystawić wszystkie meble i od zaraz zacząć malować ściany, wcześniej zagipsować wszystkie dziury. Moja mina w tamtym momencie - bezcenna, szczęka opadła mi do samej ziemi, a oczy wyszły z orbit. Na początku musiałam chwilę odsapnąć i sobie to wszystko poukładać. Teraz pozostało mi jedynie stosować się do cennych rad.
Dlaczego Dżentelmen od zaraz? A no, brak mi takiego faceta z silną ręką i smykałką do budownictwa. Takiego, co by mi pomógł. Dałam nawet ogłoszenie w wąskim gronie swoich znajomych. I co dostałam? Mojego małego, pięcioletniego braciszka z wałkiem w ręku. Widok niesamowity, zwłaszcza gdy ten mały szkrab próbował dobić się do farby, a przy tym porozlewał ją po całym pokoju. Jakoś mnie to obeszło zwłaszcza, że zabawa potem była przednia.
Także wszyscy panowie świata - dziękuję wam za zrozumienie, że najlepszego pomocnika mam pod ręka i nie muszę go nigdzie szukać.